Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12, 2007

Χριστουγεννιάτικο memo


Τον Αύγουστο του 2007 στην Πελλοπόνησο μόνο, κάηκαν 1.772.654 στρέματα γής σύμφωνα με μελέτη της WWF Ελλάδας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης. Ο τραγικός αυτός απολογισμός ήταν απόροια του παρακάτω καταστροφικού συνδυασμού (προσωπική εκτίμηση):
  • Έλλειψης κρατικής μέριμνας στον τομέα της πρόληψης και προστασίας του περιβάλλοντος,
  • Έλλειψης περιβαλοντικής παιδείας σε όλα τα στάδια του εκπαιδευτικού προγράμματος,
  • Έλλειψης πλάνου στρατηγικού σχεδιασμού για μεγάλες φυσικές ή τεχνιτές καταστροφές,
  • Ελλειπούς εφαρμογής του απαρχαιωμένου σχεδίου "Ξενοκράτης" βάση του οποίου ενεργούν οι διάφοροι τομείς του ελληνικού κράτους σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών,
  • Ελλειπούς οργάνωσης των πυροσβεστικών δυνάμεων,
  • Εγληματικής αδιαφορίας της κυβέρνησης η οποία εν τω μέσω της καταστροφικής θερινής περιόδου εξαγγέλει εκλογές με αποτέλεσμα τον καθολικό αποπροσανατολισμό του κράτους και την υπο-λειτουργία υπηρεσιών και υπουργείων.
  • Απουσίας της Πολιτικής Προστασίας
Αυτή την περίοδο που όλοι γιορτάζουμε τη μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου, ας συλλογιστούμε λίγο τι μπορούμε να κάνουμε ο καθένας ξεχωριστά, και όλοι μαζί για να μην ξαναδούμε τέτοιες εικόνες μπροστά μας.

Καλές γιορτές

Υ.Γ.: Το εικαστικό αποτελεί μια πρώτη πρόταση με αφορμή το σχεδιασμό ευχετήριας κάρτας για την εορταστική περίοδο 2007-2008 στην εταιρεία που εργάζομαι. Είμαι βέβαιος πως δεν πρόκειται να υιοθετηθεί τελικά, καταλήγοντας σε κάτι πιο "ασφαλές, επιχειρηματικό και γιορτινό".

Υ.Γ.2: Τελικά η πρόταση υιοθετήθηκε από την εταιρεία που εργάζομαι με ελαφρώς αλλαγμένο κείμενο:
Ευχές για μια χρονιά με περισσότερη ευαισθησία και συμμετοχή, έτσι ώστε τα επόμενα Χριστούγεννα να μη μοιάζουν κάπως έτσι!

Τετάρτη, Νοεμβρίου 21, 2007

Άτιλο

Δεν έχω πολλά να πω σήμερα. Όλο το βράδυ το πέρασα μόνος. Μέσα στο διαμέρισμα της Χαραυγής, βλέποντας τηλεόραση και χαζεύοντας στο διαδίκτυο. Πήγε μία το βράδυ και μπήκα στο ιστολόγιο για να βρω καταφύγιο. Μέσα από τις παγωμένες, γαλανόλευκες σελίδες του είδα ένα χάος να με καλεί. Το κοίταζα και αυτό δεν άλλαζε. Μερικές στιγμές είναι σαν να αιωρούνται αιώνες πάνω από το βλέμμα μας, σαν να μη θέλουμε να τις ζήσουμε, σα να μη θέλουμε να τις αισθανθούμε. Αυτές όμως είναι εκεί. Υπάρχουν και το ξέρουμε. Στρουθοκαμηλίζοντας τις αποφεύγουμε στιγμιαία για να βολευτούμε από το κενό μας, έστω και στιγμιαία, αλλά αυτές είναι εκεί να μας θυμίζουν τις άδειες ώρες που αφήσαμε να περάσουν μην κάνοντας τίποτα ουσιαστικό. Πέρασαν πολλές τέτοιες στιγμές τελευταία πάνω από το βλέμμα μου. Άφησαν σημάδια μέσα στο μυαλό μου κι ας ήταν κενές. Πέρασαν σαν αέρας που άυλος παρασέρνει το κόκκινο μαντήλι μιας γυναίκας που στέκεται σε μια ασπρόμαυρη ακρογιαλιά. Δεν ήταν το άγγιγμά της που το έβαλε στον ξέφρενο χορό, αλλά το άυλο ρεύμα του αέρα.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2007

Ελληνικό τοπίο

Και ενώ περιμένουμε το καράβι της επιστροφής, να σου ξαφνικά το μεγαλείο της ελληνικής Prait-a-porte στη μούρη μας! Α ρε Ηρώδη... που είσαι;
Posted by Picasa

Τετάρτη, Νοεμβρίου 07, 2007

New pelionestates.gr website launch

Launched a new website between August 17-25th 2007.
The site is about a constructions company based in Volos that promotes real estate properties (holiday houses) in Pelion.
Static xhtml website featuring extensive use of css2 and javascript.
Visit: www.pelionestates.gr

Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

Έχεις Honda? Έχεις ταξίδι! (Got Honda? Got Trip!)

Φωτογραφική μηχανή Canon. Λόγος ταξιδιού Honda Ελλάς.
Mου είπαν: "Σε πάει παντού", αλλά δεν μπορούσα ποτένα φανταστώ οτι το 200 κ.εκ. μηχανάκι μου θα με ταξίδευε στην άλλη άκρη της γής, στην Ινδονησία. Τελικά είχα άδικο.
Έχεις Honda?

Μετά από μια τραγική απο μέρους μου αμέλεια, κατάφερα να καταστρέψω σχεδόν τον κινητήρα της μηχανής μου, από έλλειψη λίπανσης!!! Το κάρτερ ήταν σχεδόν άδειο όταν μου τον έδειξε, ανοιγμένο πιά, τον κινητήρα ο τεχνικός: Πιστόνι, κύλινδρος, εκκεντροφόρος, ρουλεμάν, κοκκοράκια, φλάτζες κλπ... όλα στα κάρβουνα! Ότι έγινε έγινε όμως. Το γυαλί δεν ξανακολλά λένε, αλλά οι μηχανές ξαναφτιάχνονται. Τουλάγχιστον έτσι έχω ακούσει. Αφήνω λοιπόν τη μηχανή στο συνεργείο και περιμένω τηλέφωνο για την εκτίμηση της ζημιάς και την αποκατάστασή της.
Πέρασαν 3 μέρες και δεν είχα κανένα νέο από το μηχανικό. Πήρα τηλέφωνο και μου είπε ότι περιμένει από την αντιπροσωπεία να τον ενημερώσουν για τα ανταλλακτικά (διαθεσιμότητα, τιμές κλπ). Μετά από 2 μέρες (σύνολο ημερών χωρίς μοτοσυκλέτα: 5+2 γιατί μεσολάβησε σαββατοκύριακο) με παίρνει στο τηλέφωνο ο μηχανικός για να μου ανακοινώσει οτι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά για το συγκεκριμένο μοντέλο γιατί, όπως διατείνεται η Σαρακάκης ΑΕ, γενικός αντιπρόσωπος HONDA στην Ελλάδα: "Το μοντέλο δεν είναι εμπορικό"!!!
Εγώ δηλαδή, που αγόρασα το μοντέλο της HONDA TIGER 2000, αποτελώ είδος υπό εξαφάνιση; Κάτι σαν την Careta-careta να πούμε; Ή μήπως έκανα μαλακία που εμπιστεύτηκα την αντιπτοσωπεία που μου προέβαλλε το μοντέλλο αυτό σαν "οικονομικό για τα κυβικά του", μοστράροντάς το στο ετήσιο σαλόνι μοτοσυκλέτας;
Δηλαδή -ω αντιπροσωπεία Σαρακάκη ΑΕ- απαντήστε μου σας παρακαλώ στις παρακάτω ερωτήσεις:
  • Εαν δεν έχετε εσείς στοκ ανταλλακτικά για τα "μη εμπορικά" μοντέλα σας, ποιός μπορεί να έχει; Οι έμποροι στην αγορά; Οι εισαγωγείς μεταχειρισμένων ανταλλακτικών; Μήπως οι λαθρομετανάστες στο Μοναστηράκι;
  • Αφού εσείς οι ίδιοι αντιμετωπίζετε τα προϊόντα σας ως μη εμπορικά, πως περιμένετε να πουλήσουν;
  • Αφού προβάλλετε τα προϊόντα σας ως "Προσφορές" σε μια ύστατη προσπάθεια να μη σας μείνουν στο ράφι, γιατί αφού τα πουλάτε, δεν τα υποστηρίζετε;
Να απαντήσω εγώ για σας;
Γιατί δε σας συμφέρει να τα υποστηρίξετε. Γιατί δε σας ενδιαφέρει να τα υποστηρίξετε.

Σας συμφέρει όμως όταν τα πουλάτε; Κερδίζετε;
Να απαντήσω πάλι εγώ;
Και βέβαια! Μηχανάκια made in Indonesia με κόστος παραγωγής όσο ένα καλό ποδήλατο, και συναρμολόγησης στην Τουρκία!!! που τα εργατικά κοστίζουν όσο 1 πακέτο πούρα Αβάνας είναι πολύ επικερδής πώληση. Μπορεί να μην "Τζιράρουν" λόγω της χαμηλής τιμής πώλησης, αλλά το ποσοστό κέρδους αναλογικά είναι μεγαλύτερο από ένα μοντέλο που ξοδεύεις κι ένα σκασμό λεφτά για να το διαφημίσεις μέσω αγώνων GP, Motocross, Endo, Trial, ή Super Motard.

Η απάντηση της αντιπροσωπείας δια στόματος μηχανικού ήταν κεραυνός! Περίοδος αναμονής για την απόκτηση των ανταλλακτικών: 20 μέρες (εργάσιμες άραγε;) Δηλαδή 7 μέρες που περίμενα μέχρι να πάρω την απάντηση και 20 μέρες μέχρι να έρθουν τα ανταλλακτικά μας κάνουν ένα μήνα χωρίς μοτοσυκλέτα!

Έν τω μεταξύ, έψαξα από περιέργεια να βρώ στο internet πληροφορίες για το μοντέλο της μηχανής μου και έπαθα πλάκα! Πληκτρολόγησα στο google "Honda Tiger 2000" και το μόνο που βρήκα ήταν αποτελέσματα από Ινδονησία! Το επίσημο Site της Honda Worldwide+Europe δεν αναφέρει τίποτα απολύτως! Λες και το μοντέλο αυτό δεν το ξέρουν καν! Λες και δεν υπάρχει πουθενά. Αυτό που βρήκα, ήταν το site του εργοστασίου της ASTRA-HONDA στην Ινδονησία όπου και αναφέρει το μοντέλο αυτό μαζί με τα παπιά και τα σκουτεράκια. Τί γίνεται ρε; Πόσες HONDA υπάρχουν;

Τελικά, πιο γρήγορα θα έκανα να πεταγόμουνα στη Τζακάρτα ένα ταξίδι, να πάρω τα ανταλλακτικά πολύ φθηνότερα από ένα μικρό συνοικιακό μαγαζάκι ανταλλακτικών, να κάνω και τις βόλτες μου, και αν ήθελα να μου βγεί και το ταξίδι τσάμπα, θα έφερνα και μια σειρά ανταλλακτικά για άλλους ¨τυχερούς¨ σαν εμένα. Θα τα μοσχο-πουλούσα! Είμαι σίγουρος.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 02, 2007

Άγιο μου τσιπουράκι...

Η πρώτη κουβέντα με συνάδελφο σήμερα το πρωί στο γραφείο:

ΕΓΩ: -Πω πωω... κουδούνι είμαι σήμερα...
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ: -Τι έχεις; Έγινε World Of Warcraft χθες το βράδι;
ΕΓΩ: -Έγινε World Of Tsipouro χθες το βράδι.

Είμαι τόσο χάλια, που ούτε να γράψω καλά καλά δεν μπορώ. Τα χέρια μου είναι σαν να κυκλοφορεί στις φλέβες μου Ήλιο... δεν τα ορίζω εγώ, αυτά ορίζουν τον εαυτό τους...

Λοιπόν σταματάω εδώ και πάω να βάλω κι άλλο καφέ.

Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2007

Πως ξεμπέρδεψα με τις κατσαρίδες - Μέρος 2

Έχοντας κάνει την έρευνά μου για το είδος και τα χαρακτηριστικά του εχθρού μου, αποφάσισα να ψάξω να βρώ τρόπους να απαλλαγώ από την παρουσία του, χωρίς τη χρήση χημικών εντομοκτόνων σκευασμάτων, καθότι είμαι και οικολογικά ευαίσθητος.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα ένα άρθρο για το θέμα μου στο οποίο περιγράφονταν ένα σκεύασμα που έλεγε ότι καταπολεμά τις κατσαρίδες αυτού του είδους.
Έφτιαξα λοιπόν μικρές "ταΐστρες" από αλουμινόχαρτο, στις οποίες έβαλα μαγειρική σόδα, άχνη ζάχαρη, περιτώματα από κατσαρίδες και λίγο νερό. Οι κατσαρίδες θα έτρωγαν τη σόδα και θα έσκαγαν θεωρητικά... Παράλληλα, διάβασα ότι εάν το περιβάλλον τους είναι εχθρικό θα αναγκαστούν να μετακομίσουν. Έτσι, καθάρισα την κουζίνα μου από εστίες που αποτελούσαν καταφύγιο για τις κατσαρίδες (χαρτιά, σακκούλες κλπ), καθάριζα πολύ καλά το χώρο από σκόνες, ψίχουλα και περιττώματα κατσαρίδων, και αποφάσισα να τους κόψω το νερό. Καθάριζα κάθε σταγόνα που έπεφτε από το πλύσιμο των πιάτων στο νεροχύτη, έβγαζα το στυμένο wettex αλλά και τη σακούλα με τα σκουπίδια έξω, στο μπαλκόνι της κουζίνας, σκούπιζα όλα τα πιάτα μετά το πλύσιμο για να μη μείνει ίχνος νερού επάνω τους, κάλυψα όλα τα αποχετευτικά σιφόνια του νεροχύτη με σχάρες για να μην μπαίνουν ή βγαίνουν από μέσα οι κατσαρίδες... Αυτό έγινε για 3-4 μήνες αλλά και πάλι τίποτα. Ο εχθρός, καθότι και άλλης τάξης μεγέθους, έβρισκε τρόπους να επιβιώνει και να πολλαπλασιάζεται.

Τον Αύγουστο του 2007, έχοντας το σπίτι στην απόλυτη κυριαρχία μου αφού έλλειπε η αδερφή μου με άδεια, αποφάσισα να δράσω με άλλη μέθοδο. Είχα σκοπό να βάψω την κουζίνα και το μπάνιο μου και να κάνω μικρο-αλλαγές και επιδιορθώσεις. Σκέφτηκα ότι ήταν η κατάλληλη περίοδος να κάνω κάτι και για το μεγάλο πρόβλημα των κατσαρίδων. Αρχικά αποφάσισα να απευθυνθώ στους επαγγελματίες. Τηλεφώνησα σε μια εταιρία απεντόμωσης-απολύμανσης χώρων και μου είπαν οτι το κόστος είναι περίπου 150 Ευρώ για την κουζίνα και το μπάνιο. Δυστυχώς όμως τα συνεργεία είχαν άδεια και θα επέστρεφαν μετά τις 25 Αυγούστου, ημερομηνία που θα έφευγα με άδεια εγώ. Έτσι, αποφάσισα να πάρω την κατάσταση επάνω μου.

Έψαξα πάλι στο διαδίκτυο για επαγγελματικά σκευάσματα απεντόμωσης, και βρήκα εγκύκλιο του υπουργείου υγείας ή αγροτικής ανάπτυξης, σχετικά με τα εγκεκριμένα εντομοκτόνα σκευάσματα για το συγκεκριμένο είδος κατσαρίδας. Με βάση το όνομα του σκευάσματος (Goliath Gel) έψαξα λίγο ακόμη και βρήκα πληροφορίες από γεωπόνους οι οποίοι αναφέρονταν εκτενώς σε τρόπους απεντόμωσης και τη συντονισμένη χρήση και άλλων εντομοκτόνων για την ολοκληρωτική αντιμετώπιση του εχθρού. Έπειτα έπρεπε να βρώ από πού θα προμηθευτώ τα σκευάσματα αυτά στην Αθήνα. Επικοινώνησα μέχρι και με τις εταιρείες φυτοφαρμάκων και βρήκα ένα κατάστημα με φυτοφάρμακα κοντά στην περιοχή μου.

Το ίδιο απόγευμα πήγα στα φυτώρια που μου σύστησε η εταιρεία, και αγόρασα τα σκευάσματα.

Η συνταγή:
  • 1 σωληνάριο Gel (Ζελέ σε συσκευασία σύριγγας - Δόλωμα.)
  • 1 σακουλάκι K-OTHRINE (Σκόνη)
  • 1 μπουκαλάκι IMPERATOR (Υγρό)
  • 1 φιάλη ψεκασμού
Goliath Gel (BASF)
Maxforce WIC JEL (Bayer)


Imperator



K-Othrine



Το κόστος του Goliath Gel είναι σχετικά μεγάλο (περί τα 50-60 Ευρώ/σωληνάριο) υπάρχει όμως και εναλλακτικό σκεύασμα (φωτο) MAXFORCE WIC GEL (Bayer) με κόστος περι τα 25 Ευρώ της ίδιας ή παραπλήσιας σύστασης με άριστα αποτελέσματα. Τα υπόλοιπα 2 σκευάσματα κοστίζουν περί τα 15 Ευρώ και είναι υδατοδιαλυτά.

Προετοιμασία:
  1. Καθαρίζουμε πολύ καλά τους χώρους εφαρμογής της απεντόμωσης. Δεν πρέπει να μείνουν σκόνες και άλλα στερεά ή υγρά στοιχεία στα πατώματα τα έπιπλα και τις επιφάνειες πριν την εφαρμογή.
  2. Διαλύουμε ποσότητα K-OTHRINE (Σκόνη) και IMPERATOR (Υγρό) με νερό στο δοχείο του ψεκαστικού μας (οι αναλογίες αναφέρονται στις συσκευασίες των σκευασμάτων). Το διάλυμα είναι γαλακτώδες - μη διαυγές. Χρησιμοποιήστε αδιάβροχα γάντια για να μην έρθει το υγρό σε επαφή με τα χέρια σας.
Εφαρμογή:

  1. Gel: Τοποθετούμε μικρές ποσότητες του ζελέ (στο μέγεθος μιας μεγάλης φακής) ανά ένα μέτρο στους χώρους που κυκλοφορούν οι κατσαρίδες (ντουλάπια εξωτερικά όχι μέσα, γωνίες, ρωγμές και τρύπες σε τοίχους, εισόδους, πόρτες, αποχετεύσεις εξωτερικά -να μην εφαρμόζεται σε χώρους που μπορεί το σκεύασμα να έρθει σε επαφή με νερό που ρέει προς την αποχέτευση καθότι είναι τοξικό για τον υδροφόρο ορίζοντα- αν έχετε ενυδρείο κρατήστε το μακρυά από το χώρο εφαρμογής).
  2. Διάλυμα K-OTHRINE - IMPERATOR: Ψεκάζουμε με το δοχείο ψεκασμού κυρίως τους εξωτερικούς χώρους (μπαλκόνια, μπαλκονόπορτες, εισόδους, αποθήκες) και τις πύλες εισόδου ή εξόδου των εντόμων. Άν το πρόβλημα είναι πολυ έντονο μπορείτε να ψεκάσετε και μέσα στα ντουλάπια της κουζίνας, αφού πρώτα τα αδειάσετε τελείως από τρόφιμα και σκεύη. Προσοχή και εδώ να μην έρθει το διάλυμα σε επαφή με νερό που ρέει προς την αποχέτευση καθότι είναι τοξικό για τον υδροφόρο ορίζοντα. Αν έχετε ενυδρείο κρατήστε το μακρυά από το χώρο εφαρμογής.
Μετά την εφαρμογή: Καλό είναι να αποφύγουμε να κινούμαστε στους χώρους εφαρμογής για τις πρώτες 4-5 ώρες μέχρι να αποροφηθεί τελείως το υγρό. Σημαντικό είναι να αφήσετε το χώρο όσο περισσότερο καιρό γίνεται χωρίς να επέμβετε καθόλου. Τα σημεία που έχετε εφαρμόσει το ζελέ πρέπει να μείνουν άθικτα για να τα βρίσκουν οι κατσαρίδες και να τρώνε το δόλωμα, γι αυτό καλύτερα να κάνετε απεντόμωση σε κάποια περίοδο που σχεδιάζετε να λείψετε από το σπίτι για Σαββατοκύριακο ή περισσότερες μέρες. Μην ξεχάσετε να καθαρίστε πολύ σχολαστικά τα χέρια σας.

Αποτελεσματικότητα: Πάρα πολύ αποτελεσματική μέθοδος. Από την ημέρα που έκανα εφαρμογή της παραπάνω μεθόδου (25 Αυγούστου 2007) μέχρι σήμερα (4 Αυγούστου 2010) δεν έχει εμφανιστεί ούτε ίχνος κατσαρίδας ή άλλου εντόμου (μυρμίγκια, μύγες, σφήκες κλπ) στο διαμέρισμα. Το ζελέ είναι πολύ αποτελεσματικό γιατί λειτουργεί πολλαπλασιαστικά δεδομένης της τάσης των κατσαρίδων να τρώνε τα νεκρά άτομα του είδους τους. Έτσι μόλις η κατσαρίδα φάει το δόλωμα, γυρίζει στη φωλιά και μετά από λίγο πεθαίνει από τη δράση του δολώματος. Οι κατσαρίδες που θα φάνε το πτώμα της, θα φάνε και τα υπολοίματα του στομάχου της όπου υπάρχει ακόμη ποσότητα του δολώματος και θα τύχουν του ιδίου αποτελέσματος. Έτσι, οι ίδιες οι κατσαρίδες λειτουργούν ως δολώματα! (Κακόοοοο).

Σημείωση: Η εφαρμογή της παραπάνω μεθόδου από άτομα μη εξειδικευμένα δεν συνιστάται. Εγώ έκανα εφαρμογή της παραπάνω μεθόδου εξολοκλήρου με δική μου ευθύνη και δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη για τυχόν προβλήματα που προκύψουν από τη χρήση της από άλλα άτομα.

Πάντως το πρόβλημά μου λύθηκε και λύθηκε οριστικά. Από τον Αύγουστο 2007 μέχρι τον Αύγουστο 2010 όπου και μετακόμισα εκ νέου, δεν είχα καμία επαφή με τα ιδεχθή έντομα στο σπίτι.

Αντίο για πάντα κατσαρίδες.

Πως ξεμπέρδεψα με τις κατσαρίδες - Μέρος 1

Τα ιδεχθή αυτά πλάσματα είχαν γίνει συγκάτοικοί μου τα τελευταία 6 χρόνια. Τα κληρονόμησα από τη γκαρσονιέρα του Παγκρατίου, Αρκτίνου 6, όπου εγκαταστάθηκα το 1999. Το 2000, μετά από μια φοβερή λοίμωξη του αναπνευστικού που μου κόστισε 28 μέρες στον Ευαγγελισμό, αποφάσισα να αλλάξω γειτονιά.

Οι κατσαρίδες ήταν τα κατοικίδιά μου. Τραγική κατάσταση! Μέχρι και ονόματα τους είχα βγάλει: Η ξανθούλα, η αφρατούλα, ο τριζοπάτης... Μιά μέρα πηγε να ανοίξει το ντουλάπι της κουζίνας η κοπέλα μου, και πετάχτηκε μια Τερέζα πάνω στο πρόσωπό της. Φρίκη! Έφυγα από τη γκαρσονιέρα και εγκαταστάθηκα στον τρίτο όροφο ενός διαμερίσματος 70τμ. στη Χαραυγή. Διαμπερές, ηλιόλουστο με καλή διαρρύθμιση και μεγάλη κουζίνα. Οι Τερέζες μου ήρθαν και αυτές μαζί. Μέσα σε κουτιά, μέσα σε ψυγεία σε συρτάρια σε υφάσματα... Δεν είχα ιδέα τι κουβάλησα μαζί μου. Μιά εβδομάδα μετά τη μετακόμιση, και ενώ είχα την εντύπωση ότι είχα μείνει μόνος, τσουπ! να σου και τα κατοικίδια. Τρελλάθηκα!!! Έπρεπε να τις καταπολεμήσω όσο το δυνατό πιο γρήγορα.

Αρχικά, δοκίμασα τις γνωστές μεθόδους: Aerozol και παγίδες. Δεν έπιασε. Καταπολεμούσα μονο αυτές που τύχαινε να μολυνθούν από το δηλητήριο και... η ζωή συνεχίζεται. Μέχρι να καταλάβω τι γίνεται, πέρασαν 2-3 χρόνια: Οι κατσαρίδες πολλαπλασιάζονταν με φρενήρεις ρυθμούς. Σκότωνα 1 και φύτρωναν 15! Είχαν κυριαρχήσει στην κουζίνα: Το στρατηγείο τους ήταν παντού. Πίσω από το νεροχύτη, πάνω από τα ντουλάπια, κάτω από το ψυγείο... παντού. Μόλις έσβηνα το φώς της κουζίνας, μετά από 5 λεπτά έβγαιναν για βόλτα. Φλερτάριζαν πολύ με το νερό, τα αποφάγια, τα περιτώματά τους και τα πτώματα των άτυχων αδελφών τους. Σύχναζαν στις αποχετεύσεις, τα υγρά σημεία, και τα μέρη που υπήρχε έντονη ηλεκτροφόρα τάση. Μετασχηματιστές, πρίζες, πολύμπριζα, κουζίνα, ψυγείο. Η κατάσταση ήταν αφόρητη. Μόλις κάποιος έμπαινε στην κουζίνα και άναβε το φώς, έβλεπε τη φυγή εκατοντάδων ζιζανίων να γίνεται με εγρήγορση και σύστημα πάνω από πιάτα, ποτήρια, κούπες, μαχαιροπήρουνα, πετσέτες. Μετά από αυτό το θέαμα έπρεπε όλα να πλυθούν και να απολυμανθούν. Είχαμε απευδήσει! Αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με το θέμα και άρχισα την έρευνα.

Μετά από αρκετή έρευνα στο διαδύκτιο εντόπισα το είδος του εχθρού, τις συνήθειές του, τον τρόπο ζωής και τις γενετικές του ιδιότητες. Μιλάω για την κατσαρίδα του είδους Blatella Germanica η οποία είναι το πιό διαδεδομένο και ανθεκτικό είδος που πολλαπλασιάζεται πάρα πολύ γρήγορα. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται οι διαφορές στα φύλλα και ο σάκος επώασης του θυλικού ατόμου.

Οι κατσαρίδες Blatella Germanica προτιμούν τις ζεστές και υγρές περιοχές (κουζίνα), συνήθως ζούν σε ρωγμές και τρύπες, και είναι νυχτόβια έντομα (κινούνται και τρέφονται τη νύχτα, κρύβονται τη μέρα). Εάν η αποικία είναι μεγάλη μπορεί να τις βρείτε και σε άλλα δωμάτια (πχ. μπάνιο). Έλκονται πολύ από τα ηλεκρικά φορτία και γι αυτό θα τις βρείτε να γυροφέρνουν ηλεκτρικές συσκευές υψηλής τάσης (θερμοσίφωνο, ηλεκτρική κουζίνα, πλυντήριο πιάτων, πολύμπριζα, ψυγείο κλπ). Τρέφονται με αποφάγια, ψίχουλα, περριτώματα και πτώματα άλλων κατσαρίδων, και είναι πολύ φίλες με το νερό. Προτιμούν τα δημητριακά, το ρύζι και τις πατάτες. Τα ενήλικα άτομα σπάνια πετούν αλλά είναι πολύ ευκίνητα. Οι αρσενικές είναι σκουρόχρωμες καφέ-μαύρες και έχουν στρογγυλεμένη κοιλιά, ενώ οι θηλυκές έχουν ξανθο-κόκκινο χρώμα και μακρόστενο σχήμα με μυτερή κοιλιά όπου στην απόληξή της, οι ενήλικες, φέρουν και το σάκο επώασης (βλέπε φωτό). Ένα θηλυκό επωάζει 30-48 μικρά στο σάκκο κάθε φορά, και μπορεί από ένα μόνο θυληκό να δημιουργηθεί πληθυσμός μέχρι και 20.000(!) ατόμων σε διάστημα ενός χρόνου.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 26, 2007

Η κοκκινοσκουφίτσα τελικά πεθαίνει;

Έχω από χθές που σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τι συμβαίνει με τη μικρή κοκκινοσκουφίτσα στο τέλος του παραμυθιού... Την τρώει ο κακός λύκος -σίγουρα- και μετά; Μόνο ο λύκος έζησε καλά; Εμείς; Εμείς ζήσαμε καλύτερα;

Χημεία! Μάλιστα. Από χημική αντίδραση θα πεθάνει τελικά η κοκκινοσκουφίτσα μας. Καθότι όπως μας εδίδαξαν οι διδάσκαλοί μας, κάποια πράγματα όταν αναμιγνύονται δημιουργούν εκρήξεις... ειδικά όταν είναι οξέα (Λαϊν
οξύδιο του Υδρογόνου ΗΟL). Όταν ο κακός λύκος (ONE) έφαγε τη γιαγιά (ΟΤΕ) τότε άρχισαν οι αντιδράσεις στο στομάχι του λύκου. Όταν κατάπιε λοιπόν την κοκκινοσκουφίτσα, δεν τη χώνεψε, και την έβγαλε -την αχώνευτη- αμάσητη! Είχε όμως προλάβει το Λαϊνοξύδιο του Υδρογόνου στα στομαχικά υγρά του λύκου να κάνει το κακό στην κοκκινοσκουφίτσα μας...

Τα οξέα, "χαρήκαν" που βρέθηκαν επάνω στο σώμα της κοκκινοσκουφίτσας και άρχισαν να μειώνουν την ταχύτητα αντίδρασής τους για να απολαύσουν το γεύμα τους αργά. Η κοκκινοσκουφίτσα, από την άλλη, δεν κατάλαβε τι γινόταν γιατί απλά ένοιωθε ένα γλυκό μούδιασμα σε όλο της το σώμα... κάτι σαν προάγγελο ενός δυνατού οργασμού, και είχε πάθει "Ντουβρουτζά" (βλ. λεξικό Μπαμπινιώτη, Παράρτημα στ':"Τοπικές αργκό της Θεσσαλίας").

Έτσι, αργά και βασανιστικά, τα οξέα διαβρώνουν το σώμα και το πρόσωπο της μικρής, συμπαθητικής θα έλεγα, κοκκινοσκουφίτσας, μέχρι να φτάσουν στο κόκκαλο. Εκτός κι αν γίνει κάποιο θαύμα...

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 18, 2007

Καλά, εσύ έφυγες νωρίς.



Περίμενα να σε δω να τα πούμε μετά τις εκλογές... Να πούμε για το πως περάσαμε στις διακοπές μας, εσείς στην Άνδρο, εμείς στην Αλόννησο, να θυμηθούμε τις ημέρες που περάσαμε μαζί στο Πήλιο, να σχολιάσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών και τα προφίλ των κομάτων, ή και όχι...

Έμεινα ήσυχος με το λόγο σου της περασμένης εβδομάδας στο τηλέφωνο:

"...είμαστε λίγο κομμάτια σήμερα. Θα τα πούμε από βδομάδα... από κοντά"

Είχα σκοπό, με το που γύριζα τη Δευτέρα από το Πήλιο να σε πάρω τηλέφωνο να κάνουμε παρέα. Ακόμα και τώρα σκέφτομαι να τελειώσω αυτό που γράφω γρήγορα για να σου τηλεφωνήσω να τα πούμε μπας και πάμε το απόγευμα για κανένα καφεδάκι στην πλατεία.

Έχεις ένα μοναδικό τρόπο να κερδίζεις τους άλλους. Να τους κάνεις φίλους σου. Εύκολα, με το γλυκό σου χαμόγελο, ή με το πηγαίο σου χιούμορ, με τις απίθανες γκριμάτσες που σου βγαίνουν τόσο αυθόρμητα, με το έξυπνο, σπινθηροβόλο βλέμα σου, με το εμφατικό σου "γκαγκάν - γκαγκάααν". Δεν έχω πολύ καιρό που σε ξέρω, μα θαρώ πως αυτό το λίγο είναι αρκετό. Δεν είσαι από τους ανθρώπους που κρύβουν άγνωστες, σκοτεινές πτυχές, προσωπικές κρυψώνες. Μα μόνο που είδα το χαμόγελό σου και το βλέμα σου να κοιτάζει το κόσμο έτσι, χωρίς φίλτρα και κόσκινα κατάλαβα. Μα μόνο που άκουσα να μιλάς για τον κόσμο και τη ζωή με πάθος, όρεξη, συμπόνια, κατανόηση και ελπίδα σε πίστεψα. Έχεις ένα μοναδικό τρόπο να κερδίζεις...

Είδαμε πολλά να συμβαίνουν στη φίλη μας από τη μέρα που ήρθες πιο κοντά της. Τη βλέπαμε πιο όμορφη, πιο κεφάτη, πιό τρυφερή, πιο ερωτευμένη, πιο ελπιδοφόρα, πιο ζωντανή, πιο προβληματισμένη, πιο ολοκληρωμένη. Την ακούγαμε να μιλάει πάντα:
με το όνομά σου,
για το όνομά σου,
στο όνομά σου.

Περάσαμε μέρες και νύχτες δίπλα της, όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα, προσπαθώντας να βρούμε το κλειδί που θα άνοιγε πάλι την πόρτα της αντάμωσης. Ευτυχώς, εσύ ήσουν πάντα από πίσω και περίμενες. Δεν έφυγες ούτε στιγμή. Ακόμη και όταν μπάρκαρες για εκείνο το μεγάλο ταξίδι πέρισυ, αυτό που φάνταζε εφιάλτης αλλά και τάμα ελπίδας μαζί, ακόμη και τότε, γύρισες γρήγορα πίσω. Και δεν γύρισες για να ξανα-φύγεις... Γύρισες για να μείνεις. Τό 'πες και τό 'κανες ρε μπαγάσα. Έμεινες για πάντα κοντά της. Έμεινες για πάντα κοντά μας.

Αποχαιρέτα τώρα τις θάλασσες που όργωσες με τα νιάτα σου. Αυτές που σε γεμίσανε δύναμη και ανδρεία και προσμονή και σύνεση. Αυτές που σε ταξίδεψαν στον κόσμο όλο, που σου έδειξαν σεβασμό και περιφρόνηση, που σε κάνανε να φοβηθείς και να νιώσεις ελεύθερος. Αποχαιρέτα τες. Τώρα θα μένεις πια εδώ. Μαζί μας. Στη γή που έζησες παιδί και γέλασες με τους φίλους σου. Στη γή που με δάκρυα στα μάτια παρέδωσες τον πατέρα σου όσο ήσουν ακόμη παιδί. Σε αυτήν την ίδια γή που τρέμει κάτω από το φοβερό μούγκρισμα της μηχανής σου κάθε φορά που έχεις τα κέφια σου.

Καλό σου ταξίδι Νικολή.

Δευτέρα, Αυγούστου 06, 2007

Τριακοστά έβδομα γεννέθλια

Προχθές το βράδυ, παραμονή των τριακοστών εβδόμων γεννεθλίων μου, ήρθε σπίτι ο Δημήτρης. Είχα πολύ καιρό να τον δώ, τουλάγχιστον δύο μήνες. Με βρήκε σε κατάσταση Rock... άκουγα μουσική και έκανα "πρόγραμμα" με το itunes από το desktop στο laptop... (φοβερή φάση!).
Πήραμε μπύρες, σουβλάκια και την αράξαμε στο μπαλκόνι. Τα είπαμε ένα χεράκι... δουλειές, διακοπές, φάσεις από το ταξίδι του με το σκάφος στις Κυκλάδες. Μετά αποσυρθήκαμε στα ιδιαίτερα laptop-ικά μας διαμερίσματα...
Αργά τη νύχτα, έβαλα να δώ το Pulp Fiction για δέκατη φορά ίσως, ενώ αυτός την έπεσε στον καναπέ και ψιλο-κοιμήθηκε. Έπρεπε να φύγει κατά τις 4:30 τα χαράματα για Ελευσίνα. Έκατσα και του έκανα παρέα παρακολουθώντας το μοναδικό Samuel Jackson (Jules) να δίνει ρεσιτάλ στη σκηνή του πρωινού:
"-What does Marcellus Wallace look like?
-What? (Αναποδογυρίζει το τραπέζι...)
-What country are you from?
-...Wha... what?
- "Wha" ain't no country I ever heard off. They speak English in Wha?
-...What?...
-English motherfucker, do you speak it?
-Yes
-Then you know what I'm saying...
-Yes...
-Describe what Marcellus Wallace looks like!
-Wha, What, I...
-Say "What" again (τον σημαδεύει με το όπλο στο πρόσωπο), I dare you, I double dare you motherfucker, Say "What" one more god dammed time.
- ...H...he, he is b...black...
-Go on...
- He's bold...
-Does he look like a bitch?
-What? I...
-(Τον πυροβολεί στο δεξί μπάτσο)
-Aaahhh...
-DOES HE LOOK LIKE A BITCH?
-Noooo...
-Then why you tried to fuck him?"

Δές τη σκηνή στο youtube: http://youtu.be/ru64-1dAbb4


Το πρωί ξύπνησα κατά τις 10 αλλά ξανακοιμήθηκα και σηκώθηκα δύο ώρες αργότερα. Ήρθαν οι φιλοξενούμενες της Αργυρώς (Λίτσα και Ρούλα) να μου ευχηθούν φέρνοντας κι ένα δώρο (απρόσμενο) ένα μπουκάλι Amaretto. Τα είπαμε λίγο και έφυγαν. Μετά είδα τηλεόραση και το απόγευμα βγήκα βόλτα με το ποδήλατο.
Πήγα Ακρόπολη, ανέβηκα μέχρι το λόφο και κατηφόρισα από το δρομάκι προς το Μοναστηράκι. Ήταν υπέροχα. Ενώ βρισκόμουνα στο Μοναστηράκι και κατευθυνόμουν προς Θησίο, εκεί είχα ένα ατύχημα με ένα πιτσιρικά ανεξέλεγκτο, που τρέχοντας ήθρε και στούκαρε με το κεφάλι πάνω στο τιμόνι του ποδηλάτου μου. Εγώ αμέσως κατέβηκα και προσπάθησα να ηρεμήσω τους δικούς του, ενώ αυτός έτρεξε κλαίγοντας στην αγκαλιά του πατέρα του. Πιο πολύς ήταν ο φόβος του παρά ο πόνος από το χτύπημα... Μετά από λίγο και αφού οι άνθρωποι με διαβεβαίωσαν οτι δεν υπάρχει λόγος να κάνω κάτι, συνέχισα με τα πόδια μέχρι το σταθμό του ηλεκτρικού, φοβόμενος μην συμβεί κάτι παρόμοιο με κανένα άλλο διαβολάκι.
Ξανακαβάλησα το ποδήλατο, πηγα όλο τον πεζόδρομο μέχρι τον Κεραμεικό και γύρισα από το Θησείο. Ανέβηκα όλο τον πεζόδρομο της Διον. Αρεοπαγείτου, και στην κορυφή, κάτω από την Ακρόπολη, σταμάτησα να πιό λίγο χυμό και να πάρω μια ανάσα. Κόσμος περνούσε νωχελικά, θαυμάζοντας το μνημείο, γελώντας, συζητώντας... Πέρασε και το τραινάκι του Δήμου γεμάτο με τουρίστες που ξεναγούσε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Όμορφα ήταν. Το απόγευμα αυτό ήταν μια έκπληξη. Ένα δώρο θα έλεγα από μένα για μένα. Ηλιόλουστο και δροσερό, συνοστισμένο μα και άνετο...
Πήγα σπίτι και γέμισα τη μπανιέρα. Έριξα μεσα και άλατα για το μπάνιο, αφρόλουτρο, έβαλα τη μουσική λίγο δυνατότερα στο σαλόνι και... βούτηξα. Έμεινα αρκετή ώρα μουλιάζοντας και ακούγοντας μουσική... Είχα φέρει χυμό και τσιγάρα και άραξα μέσα αρκετή ώρα. Θα ήθελα να είχα μεγαλύτερη μπανιέρα με υδρομασάζ. Είναι καταπληκτικό! Κάνω όμως υπομονή.
Βγήκα από το μπάνιο μετά από καμιά ώρα. Είχα μουλιάσει για τα καλά. Σκουπίστηκα, έβαλα κάτι γρήγορα και πήρα τη μηχανή για να πάω στο Video Club. Πρόφτασα πριν τις ορδές που σαν ακρίδες πέφτουν στις φυτείες του Hollywood κατατρώγοντας τη σοδειά. Πήρα το 300. Είπα να δώ κάτι επικό. Κάτι που να αρμόζει με το κλίμα της ημέρας. Ασε που με τους 300+1 δεν αισθανόμουνα πια μόνος!!!
Ξέφυγα. Ξεχάστηκα. Νύσταξα. Κοιμήθηκα.

Πέμπτη, Μαΐου 31, 2007

New pelion-paths.gr website release

After a struggle of 11 months we have finally completed a new website about outdoors activities in Pelion-Greece: pelion-paths.gr.

The idea for the website was initially from the Mouresi Municipality
and was a part of a greater vision: to create an automated on-line system that will provide the tourists with a tool that would help them plan and conduct hiking trips, boat trips, car rides and mountain-bike rides towards the physical exploration of the area on mount Pelion in Greece.

The website consists of 5 main sections:
  1. Pelion Sights
  2. Pelion hiking routes
  3. Pelion interactive map
  4. Pelion species, and
  5. Pelion news and events
The first approach of the project was made during February-May 2006 where the project's goals were analyzed and the draft plan was explained in detail to the officials.

The project was outsourced to our team right after a public competition held out by the local authorities during June 2006, and we begun to build it right after our contract agreement was signed, on July 2006. Our estimation was to complete in 8 weeks, but that was a dream that never came true.

Due to the complexity of the project (we had to build our own interactive map with navigation, on-demand point display etc) and the diversity of data sources (photographers, text-writers, hiking experts etc) we finally posted the primary beta version on October 24, 2007 and several follow ups since then.

New danae.gr website release

After 5 months of intensive work our developing team at the office has finally published the new version of www.danae.gr.
The website is about a Travel agency: Danae Travel Bureau, which provides travel services through the web such as online ferry ticket booking for ships conducting routes to/from and within Greece.
The website's first release date was on March 2005 and this new version was released on Tuesday May 29 2007.

The main key-features in this new 2007 release are:
  1. ajax technology in ferry search form
  2. xhtml compliant code
  3. google maps api embedded
  4. user interface (login, sign in)
  5. full web-based data administration
  6. shopping cart
  7. international ferries custom services (compare prices, special discounts etc)
  8. news database
Coming-up features will include:
  1. Off-line booking request for routes that the system does not provide online booking,
  2. Transfer services online booking
  3. Pro section, for travel professionals only
The website uses the central reservation system (CRS) provided by Forthnet to actually book the tickets in real-time.