Τετάρτη, Ιουνίου 23, 2010

Για ποιά κοινωνία μιλάμε;

Εχθές, και ενώ περίμενα ένα φίλο μου στο Χαϊδάρι στην είσοδο από το Παλατάκι, ένα ΙΧ αυτοκίνητο παρκάρισε ακριβώς μπροστά μου (εγώ πεζός στο πεζοδρόμιο, το αυτοκίνητο παρκάρισε κανονικά στο δρόμο). Όμως, η οδηγός του αυτοκινήτου δεν πρόσεξε καλά και το παρκάρισε αρκετά άτσαλα, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος του αυτοκινήτου της να εξέχει από τη νοητή γραμμή των υπόλοιπων αυτοκινήτων και να είναι εκτεθειμένο στο δρόμο με επικίνδυνο τρόπο.
Μόλις βγήκε η νεαρή οδηγός και πέρασε από μπροστά μου θεώρησα καλό να της υποδείξω, καθαρά από ενδιαφέρον για το καλό της, αυτό που παρατήρησα. Της λέω "Καλησπέρα σας" αυτή κοντοστέκεται, με κοιτάζει, δεν μου απαντά και συνεχίζει να προχωρά αμέριμνη. Συνεχίζω, "συγγνώμη... να σας πω..." η κυρία ούτε που γύρισε να με κοιτάξει. Εκτός του ότι ένοιωσα τελείως μαλάκας, αμέσως συλλογίστηκα "...σε τι κοινωνία ζούμε;".
Είναι τραγικό να διαπιστώνεις τέτοια συμπεριφορά από ένα τόσο νέο άνθρωπο σε μια εποχή που ο άνθρωπος έχει όλο και λιγότερα πράγματα να τον κρατήσουν δεμένο με το συνάνθρωπό του. Μπορεί να με πέρασε για καμάκι, μπορεί να ήταν κωφή, μπορεί να νόμισε ότι ήμουν ζητιάνος, δεν ξέρω κι εγώ τι, αλλά μια καλησπέρα είναι αυτή! Πες τη κι ας πέσει χάμω.

Σάββατο, Ιουνίου 19, 2010

Οι μεγαλύτεροι φοροφυγάδες είμαστε εμείς (όλοι οι απλοί πολίτες)

Και τι εννοώ; Μιλάω για τη φοροδιαφυγή εκατομμυρίων πολιτών που νοικιάζουν ακίνητα. Ιδιοκτήτες ακινήτων, ιδιαίτερα στην Αττική, νοικιάζουν διαμερίσματα με 600, 700, 800 ευρώ μίσθωμα το μήνα και δηλώνουν γύρω στα 200-250 (τόσο είναι περίπου το ποσό για το οποίο δεν φορολογούνται ιδιαίτερα ψηλά).
Εδώ λοιπόν, εκτός από τους ιδιοκτήτες που κοιτάνε να τη βγάλουνε ζάχαρη, ευθύνη φερνουν και οι ενοικιαστές που συναινούν σε αυτή τη κλοπή. Γιατί το ποσό του ενοικίου αναγράφεται στο συμφωνητικό που πάει στην αρμόδια ΔΟΥ.
Εδώ βέβαια υπάρχει και το θέμα του εκβιασμού των πολιτών που ψάχνουν να βρουν ένα σπίτι να μείνουν γιατί οι όροι της πλασματικής τιμής θέτονται εξ αρχής από τους ιδιοκτήτες. "Αν θες" σου λένε... Κι εγώ ένας απο αυτούς είμαι. Μένω εδώ και 10 χρόνια στο ενοίκιο. Πληρώνω 520 Ευρώ το μήνα και παίρνω απόδειξη για 220. Και τι να κάνω; Δεν βρίσκονται σπίτια που να ικανοποιούν τις βασικές ανάγκες ενός νέου ζευγαριού στην Αθήνα με λιγότερο από 600 Ευρώ το μήνα. Και πάντα η απόδειξη θα είναι στο 1/3 σχεδόν της πραγματικής τιμής.
Εδώ δεν θα μπορούσαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να κάνουν δουλειά; Οι εφημερίδες με τις αγγελείες είναι γεμάτες και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διασταυρώσουν στοιχεία. Δε μπορεί κύριε να βάζεις το σπίτι στην αγγελία με ενοίκιο 600 ευρώ και να καταθέτεις συμφωνητικό στη ΔΟΥ για 200. Τόσο πολύ μυαλό θέλει;