Τρίτη, Μαΐου 08, 2012

Η νομιμοποίηση της μειοψηφίας

Με το 35% των ψηφοφόρων να απέχει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012, το 19% του εκλογικού σώματος να προτιμάει κόμματα που δεν μπαίνουν καν στο κοινοβούλιο λόγω του εκλογικού νόμου και το 2% να απέχει με λευκά-άκυρα τι θα σκεφτόταν κάποιος για το αποτέλεσμα; Μπορεί το 44% των ψηφοφόρων να αναδείξει κυβέρνηση και βουλή δημοκρατική που να αντικατοπτρίζει το σύνολο των ελλήνων;
Τι είδους Δημοκρατία είναι αυτή που δέχεται τη μειοψηφία ως σημείο εκκίνησης για την εκπροσώπηση της λαϊκής βούλησης; Δηλαδή αν Δημοκρατία είναι αυτό που οι λιγότεροι αποφασίζουν για τους περισσότερους τότε, ολιγαρχία τι είναι;
Ο νόμος Παυλόπουλου που δίνει πλεόνασμα 50 εδρών στο πρώτο(;) κόμμα είναι κατάπτυστος και για ακόμη μια φορά αμφισβητεί τη νοημοσύνη του έλληνα.
Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών για το σχηματισμό κυβέρνησης είναι κι αυτό ένα θέατρο σκιών που στο μόνο που αποσκοπεί είναι την ενδυνάμωση του πολιτικού θεατρινισμού: λέμε όχι στη συνεργασία αρχικά, αλλά για το καλό της χώρας, με την παρότρυνση του Προέδρου της Δημοκρατίας, τι να κάνουμε, θα υποκύψουμε... Από μια κυβέρνηση εξ' ορισμού συμβιβασμού τι καλό μπορεί να περιμένει κανείς;